In een BV-structuur is samenwerking met of toetreding door een derde goed en overzichtelijk te regelen met het oog op winst en zeggenschap door het eigendom van de hoeveelheid aandelen van een ieder waarmee deze zaken zeer specifiek worden vastgelegd.
Het gebeurt nog regelmatig: twee of meer partijen richten een BV op, krijgen beide evenveel aandelen en worden tevens allemaal bestuurder van de BV. Verder worden er geen afspraken gemaakt. Zolang de neuzen dezelfde kant op staan, is dit geen probleem. Het wordt een ander verhaal als er op bestuurs- of aandeelhoudersniveau onenigheden ontstaan over de te varen koers.
Bovendien is, met een even aantal participanten, de kans op impasses erg groot. Bij samenwerkingsverbanden (joint ventures), maar ook familiebedrijven, valt binnen het bestuur zelfs regelmatig de besluitvorming volledig stil omdat er geen meerderheid kan worden behaald. De kans hierop is groot als er vier bestuurders zijn, en zeker als er twee bestuurders zijn. Hetzelfde geldt voor een aandelenverhouding van 50/50 of 25/25/25/25.
In deze gevallen is het belangrijk om vooraf, zolang de verhoudingen nog goed zijn, afspraken te maken over hoe deze impasses op te lossen of te voorkomen. De meest geëigende weg is om dit via een directiereglement (op bestuursniveau) of een aandeelhoudersovereenkomst (op aandeelhoudersniveau) te doen.
In de praktijk wordt vaak vergeten om vooraf afspraken te maken over deze onderwerpen.
Overigens kan met name een aandeelhoudersovereenkomst ook interessant zijn indien niet alle aandeelhouders in het bestuur plaats nemen. Op die manier kunnen zij toch invloed uitoefenen op belangrijke beslissingen.
Ook de flex-BV (die per 1 oktober 2012 de huidige BV vervangt) biedt diverse mogelijkheden om de hiervoor genoemde impasses te voorkomen.